سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف می‌توانند به‌لطف بهره‌گیری از طرح‌های بازگشت از حادثه یا DRP مخفف Disaster Recovery Plan برای هر حادثه‌ای (از حوادث طبیعی گرفته تا حملات سایبری) خود را آماده کنند. طرح‌های بازگشت از حادثه، درواقع با سرعت بالا، فرآیندی را برای ادامه‌ی بقای بخش‌های حیاتی کار، مشخص می‌کنند و شرح می‌دهند. این روند بدون اینکه کسب‌و‌کار از لحاظ درآمد یا عملیات خود دچار ضرری بزرگ شود، انجام می‌پذیرد.

حوادث در هر شکل و مقیاسی که فکرش را بکنید، به‌وقوع می‌پیوندند. منظور از حوادث، تنها رویدادهای فاجعه‌باری نظیر طوفان‌، زلزله و گردباد نیست؛ بلکه اتفاقات دیگری نظیر شوک‌های الکتریکی، بمب‌های الکترومغناطیس و حملات سایبری را که منجر به خراب شدن تجهیزات، سرورها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی می‌شوند، می‌توان جزو حوادث دانست.

شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف با ساخت طرح‌های بازگشت از حادثه، خود را برای روبه‌رو شدن با حوادث احتمالی آماده می‌کنند؛ در این طرح‌ها، همه‌ی آنچه که باید در هنگام به‌وقوع پیوستن یک فاجعه انجام داد آمده است؛ درضمن، این طرح‌ها، فرآیندهای ویژه‌ای را تعریف می‌کنند تا با انجام آن‌ها، بدون اینکه کسب‌و‌کار از لحاظ سرویس‌دهی یا خدمات حیاتی خود دچار مشکل شود، بخش‌های اصلی آن همچنان به کار خود ادامه دهند.

بازگشت از حادثه چیست؟

در دنیای فناوری اطلاعات، مقوله‌ی “بازگشت از حادثه” روی سیستم‌های IT تمرکز دارد که به پشتیبانی از عملکردهای حیاتی کسب‌و‌کار کمک می‌کنند. اصطلاح استمرار کسب‌و‌کار (Business Continuity) در اغلب موارد به مقوله‌ی بازیابی از حادثه مرتبط می‌شود، اما این دو عبارت را نمی‌توان معادل هم به حساب آورد. درواقع، بازیابی از حادثه، بخشی از استمرار کسب‌و‌کار به‌شمار می‌آید و بیشتر روی این موضوع تمرکز می‌کند که تمامی بخش‌های کسب‌و‌کار (حتی در زمان مواجهه با فاجعه) همچنان به کار خود ادامه دهند. دلیل این موضوع،‌ این است که امروزه سیستم‌های IT برای موفق‌شدن یک کسب‌و‌کارو یا خدمات، بسیار حیاتی هستند.

به بیانی بهتر، داشتن راهکارهای بازگشت از حادثه یکی از ستون‌های اصلی پروسه‌ی استمرار کسب‌و‌کار به‌حساب می‌آید و از این حیث، بسیار پر اهمیت است.

ضررهای اقتصادی و عملیاتی می‌توانند به‌راحتی باعث نابودی کسب‌و‌کارهایی شوند که خودشان را برای مواجهه با چنین مشکلاتی، آماده نکرده‌اند. امروزه داشتن یک Plan بازگشت از بحران از مهم ترین موضوعاتی است که شرکت‌ها و سازمان ها جهت کاهش ریسک خود برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اند. جالب است بدانید این موضوع حتی در ایران بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

پیش از هر چیز، خطرات احتمالی را ارزیابی کنید

حتی اگر شرکت شما از قبل برای خود طرح‌ بازیابی از حادثه را تهیه کرده است، ممکن است دچار مشکلاتی شود؛ بنابراین لازم است همیشه حواس‌تان به آن باشد و مرتبا آن را به‌روزرسانی کنید. اگر شرکت شما طرح بازیابی از حادثه ندارد، پیش از هرگونه اقدامی، لازم است خطرات احتمالی را ارزیابی کنید. شما باید آسیب‌پذیری‌های موجود در زیرساخت‌های IT خود را شناسایی کنید؛ بدیهی است که شرط لازم برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های یادشده، این است که به خوبی با زیرساخت IT خود آشنا باشید.

 

روش کار یک پلن Disaster Recovery به این صورت است که زمانی‌که اتفاقی برای سایت اصلی ما می‌افتد و دیتای ما به هر دلیلی اعم از حوادث طبیعی، هک و… از دسترس خارج شود اینجا است که داشتن سایت DR در یک مکان مناسب به کمک ما آمده و دسترسی پذیری و امنیت دیتای ما را تضمین می‌کند.

بازگشت از بحران و مهم ترین انتخاب

انتخاب درست مکان بازگشت از بحران یکی از نکات مهمی است که باید مورد بررسی قرار گیرد، در اینجا است که استانداردهای جهانی

ISO 27001/ISO 22301 جهت انتخاب درست یک دیتاسنتر جهت سایت بازگشت از بحران توصیه‌هایی را به ما می‌کند:

• اولین و مهم ترین پارامتر داشتن فاصله بین ۵۵ مایلی (۹۰ کیلومتر) تا ۱۰۰ مایلی (۱۶۰ کیلومتر) از سایت اصلی تا سایت بازگشت از بحران
• سازه دیتاسنتر مقصد باید از لحاظ فیزیکی از چندین لایه دیوار بتنی ساخته شده باشد.
• دیتاسنتر مقصد باید در مقابل حملات الکترومغناطیس محافظت شده باشد.
• دیتاسنتر مقصد باید دارای چندین مسیر تأمین برق باشد
• پهنای باند دیتاسنتر مقصد باید جوابگوی پهنای باند مورد نیاز شما باشد.
• دیتاسنتر مقصد باید دارای مدرن‌ترین سیستم‌های اطفا حریق باشد.